Wieści lipiec 2018

 

W miesiącu lipiec nie ma lepszych wieści niż w ostatnich miesiącach.

Palestyńczycy kontynuowali kampanię wypuszczania ze Strefy Gazy latawców i balonów z podwieszonymi bombami zapalającymi,

 

Kneset przyjął ustawę, na mocy której Izrael będzie mógł zamrozić ponad 1,2 mld szekli z wpływów podatkowych, które nie zostaną w tym roku przekazane do Autonomii Palestyńskiej , by nie umozliwiac finansowania terroru.

Rząd Australii ogłosił zakończenie bezpośredniej pomocy przekazywanej dla Autonomii Palestyńskiej. Jako przyczynę podano obawy, że środki te mogą być wykorzystywane do wsparcia działalności terrorystycznej. Australia wstrzymała 10 mln dolarów, które miały być przekazane do Banku Światowego na odbudowę i rozwój Autonomii Palestyńskiej.

 

 

 

4 lipca 2018 r. nad ranem w północnym Izraelu wystąpiło trzęsienie ziemi o sile 4,1 w skali Richtera. Epicentrum wstrząsów znajdowało się pod jeziorem Kinneret. Nie odnotowano żadnych szkód.

W kolejnych dniach trzęsienie się powtarzało. . Wiceminister budownictwa Jackie Levy ostrzegł przed dużym trzęsieniem ziemi i wezwał do zwiększenia wydatków na wzmocnienie konstrukcji budynków

Nie zgłoszono żadnych uszkodzeń.

 

 

Izraelska korporacja SpaceIL poinformowała, że na początku 2019 r. pierwszy izraelski statek kosmiczny wyląduje na Księżycu. W ten sposób Izrael będzie czwartym państwem na świecie, który osiągnął lądowanie na Księżycu (po USA, ZSRR i Chinach). Bezzałogowy statek kosmiczny zostanie w listopadzie przetransportowany do Stanów Zjednoczonych, skąd będzie wystrzelony przy pomocy rakiety nośnej Falcon 9 firmy SpaceX. Lądowanie na Księżycu jest zaplanowane na 13 lutego 2019 r. Na Księżycu zostanie pozostawiona flaga Izraela.

 

11 lipca 2018 r. Senat Irlandii przyjął ustawę wzywającą do bojkotu izraelskich produktów pochodzących z Judei i Samarii.

Dzień później minister obrony Avigdor Liberman powiedział, że Izrael powinien zamknąć swoją ambasadę w Irlandii. „Nie ma powodu, aby zapraszać irlandzkiego ambasadora w Izraelu na rozmowę dyscyplinującą. Nie mamy o czym rozmawiać z ludźmi, którzy przynoszą kłopoty Żydom. Izrael musi natychmiast zamknąć swoją ambasadę w Dublinie, a potem policzymy się z tymi, którzy nas bojkotują.”

W połowie lipca ataki ze Strefy Gazy się bardzo nasiliły. Nie latały już tylko latawce z bombami ale również rakiety, i to w dużych ilościach.

Izrael odpowiadał nalotami i bombardowaniem Strefy Gazy.

 

15 lipca 2018 r. w nocy Hamas i Islamski Dżihad ogłosiły, że osiągnęły porozumienie o zawieszeniu broni z Izraelem.

Niestety pokoju nie było i nastąpiły dalsze ataki ze strony Gazy

16 lipca 2018 r. wieczorem Egipt zamknął przejście graniczne Rafah ze Strefą Gazy. To skoordynowane z Izraelem działanie miało na celu zwiększenie presji na Hamas.

Po czym Hamas polecił swoim członkom zaprzestanie wypuszczania latawców i balonów z bombami zapalającymi w kierunku Izraela. Decyzję podjęto pod silną presją egipskiego wywiadu, który miał dać Hamasowi kilka dni na przemyślenie ostrzeżenia. Równocześnie zagraniczne źródła finansujące działania Hamasu poinformowały, że nie będą w stanie dłużej sponsorować przedłużającej się kampanii „marszu powrotu”, którą kosztowała już kilkadziesiąt milionów dolarów.

 

Były to znowu tylko puste słowa, bo w następnych dniach ataki nadal występowały i armia Izraela zmuszona była konkretnie odpowiadać.

Doszło do tego, ze palestyńscy terroryści posłużyli się grupą 20 dzieci, które podeszły do ogrodzenia granicznego Strefy Gazy w pobliżu przejścia granicznego Kissufim. Gdy izraelscy żołnierze wychylili się ze swoich pozycji, otworzył do nich ogień snajper. Ranny został 1 żołnierz. W odpowiedzi izraelskie czołgi ostrzelały 7 pozycji Hamasu. Zginęło 3 Palestyńczyków.

Niestety Palestyńczycy często używają dzieci do ataków , wypuszczają one latawce z bombami bo wiedzą, że armia Izraela do nich nie będzie strzelać. Jest to bardzo przykre.

 

 

 

 

18 lipca 2018 r. Kneset zatwierdził Ustawę Narodową – 62 parlamentarzystów poparło ustawę, 55 głosowało przeciwko, a 2 wstrzymało się. Ustawa ma na celu kodyfikację statusu Izraela jako państwa narodowego narodu żydowskiego, z językiem hebrajskim jako urzędowym (język arabski ma obniżony status z urzędowego do statusu specjalnego). Prawo głosi, że Jerozolima jest stolicą Izraela i określa kalendarz hebrajski jako oficjalny kalendarz państwa. Premier Benjamin Netanjahu z zadowoleniem przyjął zatwierdzenie prawa i powiedział: „Jest to decydujący moment w historii Syjonizmu i państwa Izrael. Ustanowiliśmy prawną podstawową zasadę naszego istnienia. Izrael jest żydowskim państwem narodowym.”